MIHU (Mieke Huijbregts) raakte geïnspireerd door een prachtige fototentoonstelling van Eugène Atger, die begin 1900 Parijs fotografeerde. Zij was erg onder de indruk van de weergave, de verstilling van een stad en de bijzondere composities. Zij wilde deze sfeer vastleggen in haar schilderijen. Na een lange zoektocht met de foto’s van Atger in gedachten kwam zij uiteindelijk  terecht bij de oudste vorm van schilderen, het schilderen met de temperatechniek, waarbij droge, poedervormige pigmenten vermengd met eidooier en water met de hand of met een stamper in een vijzel samen gewreven worden. MIHU schildert met deze temperaverf, waarbij elke penseelstreek raak moet zijn.

Op zoek naar de juiste sfeer, legt zij met een uiterst snelle toets de verstilling vast. Uit series of meerdere schilderijen van een compositie kiest zij het beste schilderij, dat zij dan met MIHU signeert. Haar schilderijen zijn nooit dicht geschilderd, maar ademen een open sfeer uit.

Zij blijft geïnspireerd  door verlaten steden en landschappen, die allemaal hun eigen verhaal vertellen.